را
MF: C15H24N2O2
مگاوات: 264.36
CAS: 94-24-6
1. تتراکائین کریستال سفید یا پودر کریستالی، بی بو، کمی تلخ و بی حس است.محلول در آب، محلول در اتانول، نامحلول در اتر یا بنزن.
2. کانال سدیم وابسته به ولتاژ را مسدود کنید، هدایت را مسدود کنید و اثر بی حسی ایجاد کنید.
3. بی حس کننده های موضعی اثر چربی دوست دارند و نوع غیر تجزیه کننده شرط لازم برای نفوذ به عصب است و پس از نفوذ به عصب باید به کاتیون های باردار تفکیک شده تبدیل شوند تا نقش خود را ایفا کنند.بیحسکنندههای موضعی مختلف، نسبتهای متفاوتی از بیحسکنندههای جداشده جدا شده دارند.
4. واکنش سمی: شدت اثربخشی این محصول 10 برابر پروکائین و سمیت آن نیز 10 برابر بیشتر از پروکائین است.بروز واکنش سمی نیز بیشتر از پروکائین است.اغلب به دلیل دوز زیاد، جذب سریع یا عملکرد نامناسب ایجاد می شود.به عنوان مثال، غلظت خون به دلیل تزریق اشتباه به رگ خونی بسیار بالا است.علائم مسمومیت با مصرف بیش از حد شامل سرگیجه، سرگیجه شیمیایی کتاب و به دنبال آن لرز، لرزش، وحشت و در نهایت تشنج و کما و همچنین نارسایی تنفسی و افت فشار خون است که باید به موقع برطرف شود.آلرژی: ممکن است مرگ ناگهانی برای بیماران آلرژیک ایجاد شود که حتی در هنگام بیهوشی سطحی نیز باید به آن توجه کرد.این می تواند ایجاد بثورات پوستی یا کهیر، ادم در صورت، دهان یا (و) ناحیه گلوسوفارنکس و غیره کند.
5. بلوک اپیدورال: غلظت معمول 0.15 ~ 0.3٪ محلول است، همراه با لیدوکائین هیدروکلراید، حداکثر غلظت 0.3٪، مقدار معمول 40 تا 50 میلی گرم در یک زمان، و حداکثر مقدار 80 میلی گرم است.بلوک ساب عنکبوتیه: محلول مخلوط آن (1 میلی لیتر هیدروکلراید تتراکائین 1 درصد مخلوط با 1 میلی لیتر تزریق 10 درصد گلوکز و 1 میلی لیتر افدرین هیدروکلراید 3 درصد مخلوط با کتاب شیمیایی) معمولاً استفاده می شود.مقدار معمول 10 میلی گرم در یک زمان، 15 میلی گرم حد مجاز و 20 میلی گرم حداکثر مقدار است.بلوک هدایت عصبی: غلظت رایج 0.1٪ تا 0.2٪، مقدار معمول 40 تا 50 میلی گرم در یک زمان و حداکثر مقدار 100 میلی گرم است.بی حسی سطح مخاطی: غلظت رایج 1٪ است، چشم پزشکی از محلول ایزوتونیک 1٪، گوش و حلق و بینی از محلول 1 تا 2٪ استفاده می کند و حد مجاز یک بار 40 میلی گرم است.
شدت بی حسی موضعی 10 برابر پروکائین است و اثر آن می تواند 2 تا 3 ساعت با نفوذ قوی ادامه یابد.عمدتاً برای بی حسی سطحی چشم، بینی، گلو و مجاری ادراری استفاده می شود.پس از جذب می تواند باعث تشنج شود و سپس به افسردگی تنفسی تبدیل شود.عموماً برای بیهوشی مانند انفیلتراسیون و هدایت استفاده نمی شود.